Tsja, mijn lieve dondersteen blijkt dus veel zieker te zijn dan ik dacht
Gisteren zijn we naar de Frettenkliniek geweest. Hij had wat symptomen van een ziek Coronafretje, maar niet erg heftig. Hij lag wel veel te vaak plat naar mijn zin, had een erg pijnlijke buik en kruimelde veel met zijn brokjes. Ook had hij regelmatig een traanoog tijdens het eten. Maar verder deed hij het uitstekend eigenlijk; eet als een dijker, mooi op gewicht, weinig misselijkheid laten zien en zeker geen tekenen van ernstige misselijkheid, hij speelt ‘s ochtends zo’n 2,5 uur en dan ‘s avonds ook nog een uurtje. De afgelopen week met het mooie weer was hij op het midden van de dag ook nog buiten in de weer met graven en in de waterloop spelen. Kortom ik ging er naar toe met de verwachting dat hij vast en zeker de diagnose Corona fretje zou krijgen en met het gebruikelijke riedeltje medicijnen. Ik ben altijd gespannen als ik met mijn fretten naar Hanneke ga, maar ik was niet echt zenuwachtig.
Nou bleek dus bij onderzoek en uit uitslagen dat hij eigenlijk heel heftig ziek is

Zware oor- en nierontsteking en een maagdarm ontsteking.
Gelukkig vrij van parasieten, maar ontlasting is wel opgestuurd voor bacteriën kweek.
Hij mag liever geen brokjes meer kauwen want hij heeft echt heel veel oorpijn. Nu is hij een makkelijke eter, maar het is nu zoeken naar zachte voeding die hij genoeg gaat eten om op gewicht te blijven.
Ook liet hij zien in een stress situatie echt kots en kots misselijk te worden, dus het is wel degelijk aanwezig.
Hij is behandeling met medicijnen gestart, waaronder anribiotica. Als de uitslag van de kweek niet goed is komt er mogelijk nog een andere kuur bij.
Het is nu afwachten hoe hij op de medicijnen gaat reageren en of ik hem samen met andere voeding goed stabiel kan krijgen en houden.
Dat hij gewoon maar doorgaat en eigenlijk weinig laat zien, kan te maken hebben met zijn hormonen. Het is een ongecastreerde vent die top bronstig is. Of het is een echte taaie, zoals Hanneke hem noemt...Hij heeft gisteren een implantaat gekregen. Dat zat al in de planning, maar wetende dat zijn hormonen mogelijk pijn maskeren was het niet eens het overwegen waard om hem toch intact te houden. In mijn opinie worden ongecastreerde fretten alleen maar geleid door hormonen en voortplantingsdrift. Die is zo sterk dat dat hun enige drijfveer is zolang die actief zijn.
We gaan zien hoe de toekomst gaat zijn en of de verwachte grote dip gaat komen als het implantaat eenmaal ingewerkt is.
Natuurlijk krijgt mijn hartendiefje alle zorg die nodig is om hem een fijn leven te geven. Ik vind het zelf wel (weer) heel erg moeilijk. Vooral wetende dat hij echt veel pijn heeft op dit moment

Ik hoop zo dat de medicatie en verandering van voeding daar verbetering in gaan brengen en hij echt nog een hele poos een prettig en vrolijk leven kan hebben
