Gisteravond kwamen we thuis en lieten Finn los in de tuin. Alsof er een knop bij hem was omgedraaid! Zo gek als een deur! Aanvallen, rennen, graven, gek doen! We stonden allebei helemaal perplext te kijken naar hoe hij ineens zo goed kon gaan. Heerlijk om te zien en hij bleef ook maar doorgaan die mafkees
En voor het eerst hebben we een fret, Finn dus, de nacht buiten in de tuin gelaten. We vermoeden dat hij daar zich toch het prettigst voelt en aangezien er eigenlijk niks kan gebeuren hadden we er wel een vertrouwd gevoel bij.
Aangezien we het hok gesplitst hebben gaan we de andere kant voor Shae en Ahron inruimen zodat zij niet in de slaapzak van Finn hoeven en zijn geur direct ruiken.