Jeetje, dat is plotseling gekomen dan bij Snoeffie..... fijn dat je nog terecht kon bij Hanneke en het nu beter gaat.
We hadden elkaar nog bijna kunnen treffen, Hanneke ging meteen beginnen aan dat fretje opereren toen wij er nog zaten, hebben we elkaar net gemist.....
Hij staat in ieder geval al veel beter op de pootjes, alleen dat likken laat zien dat hij er nog niet helemaal is, mogelijk toch nog wat maagpijntjes.....
Hopelijk knapt hij snel weer op, dat witte mannetje....
Ik vind dat het redelijk goed aanslaat allemaal bij Snoeffke, hij loopt nu hier binnen beneden rond mij, en ik vind dat zijn vacht minder pluizig en rommelig staat. Zijn oogjes en snuitje staan niet meer boos, maar weer oortjes naar voren en liefe uitstraling
Na zijn intensieve rondrennen, vaatwasser inspecteren en zo, liet hij zien dat hij moe werd en ging even languit op de grond liggen *afwachtend gedrag vertonen*
En dat mag natuurlijk, want hij zal best wel moe zijn van alles, maar toen zag ik die knijpoogjes even en het likken aan zijn bekkie...
Hij is nu in de kooi met zijn waltham, tis even genoeg vind ik, rustig aan opbpouwen, want ik had hem net vast en ik voelde hem allemaal slikken
Ik vind dat ook niet zo gek, zo'n maagprobleem heeft ook echt wel z'n tijd nodig. Maar al met al doet hij het best oké hoor, even weer een terugvalletje en zo direct weer een paar stapjes vooruit.
Hij ziet er in ieder geval al weer veel beter uit en laat zien dat hij er weer zin in heeft ..tja, dan moet je ze soms een beetje voor zichzelf beschermen...dat maagje is niet gelijk weer in orde jammer genoeg.