Gisteren de derde chemo gehad, weer helemaal hyper, overal pijn en niet kunnen eten en slapen.
Duidelijk de chemoklachten, nu maar hopen dat de slijmvliesproblemen achterwege blijven, dan gaat het herstel sneller, anders ben ik ruim twee weken doodziek. Maar gaat het mis dan krijg ik wel meteen een onderzoek in het ziekenhuis om te kijken waardoor het nu ontstaat, dus een kweek e.d. Maar hopelijk blijft het weg en herstel ik sneller.
Misschien kunnen Gool en Wousje dan twee weekjes naar huis, ik mis ze zo erg, maar ja, nog even afwachten dus.
Natas jij hebt ook wel gelijk, maar het loopt zo ook uit voor Marjan en Kick, alhoewel ik echt weet dat ze het echt niet erg vinden, maar toch voel je je wel bezwaard, dit is geen vakantieopvang meer van twee-drie weken, stel dat het zo een half jaar wordt.... Elke dag is er toch een van zorg en aandacht voor andermans fretten.... Ik weet dat ze het niet erg vinden en ben ze zo dankbaar......maar toch.
Ik mis ze zo erg.
