Frettenvraagbaak

Dit is zo naar Mariël Ik kan zo begrijpen hoe je je voelt.
Is Koda duidelijk niet happy dan? Of zou het kunnen dat ze de 'winter' in haar lijf krijgt en gewoon veel minder actief is en meer wil slapen?
Valt ze ook af in gewicht? Als ze veel slapen hebben ze ook minder eten nodig.

Als ik nu even naar Jillz kijk, wat in de zomerperiode echt een superactieve en speelse fret is wat altijd wel iets verzint om uit te vreten en bijna de hele dag wakker is....nu is ze gewoon een luie slome duikelaar. Over het algemeen loopt ze haar rondje, speelt 5 minuutjes met iets en komt haar snack halen. Daarna is het knuffen en naar boven....niets mee te beleven hoor! Haar wakker zijn is nu slechts een half uurtje....Ze is meerdere keren op de dag dan nog wel even wakker om een rondje te lopen en een knuf te halen, maar verder slaapt ze hoor.
Ook eet ze nu minder, maar blijft mooi op gewicht.

Sterkte!

@ Kick: Het ging de afgelopen week juist heel goed! Ze was heel happy en opgewekt, wilde meerdere keren het hok uit en was dan per keer ook heel lang actief, wilde dagelijks spelen, at het Z/D-vlees als een dijkwerker en had betere ontlasting dan ze het afgelopen half jaar heeft gehad..

Het ging echt dinsdag mis bij het nageltjes knippen.. Dinsdagochtend was er zelfs nog niets aan de hand tot ik dus haar nageltjes knipte.. Ik denk dat de Ferre-t-lax verkeerd is gevallen en het zou dus goed kunnen dat het gewoon weer een dipje is.. Maar hoeveel dipjes is acceptabel? Wanneer komt de volgende dip? Wanneer zeg ik "het is genoeg"?

Afgelopen week is ze opnieuw afgevallen, maar het waren maar 2 grammetjes, dus niet echt schokkend.
D'r ontlasting is sinds gister weer wat slechter maar dat zou goed kunnen komen doordat ze nu weer meer Waltham krijgt.. Daar krijgt ze altijd slechte ontlasting van..

@ Karen: Ik denk niet dat het de winter is.. Het is echt begonnen na het nageltjes knippen dat ze zo gefrustreerd werd.. Ze is juist wel actief, maar heel rusteloos en niet vrolijk.. (hoewel het nu weer iets beter lijkt..) En ze bedelt wel degelijk om eten alsof ze enorme honger heeft.. (lees; ramt aan de tralies en rent als een gek naar de voerbak en weer naar beneden alsof ze omkomt van de honger..) Als ik haar dan vlees voorschotel likt ze eerst de rand van het bakje, eet er maar weinig van en begint opnieuw te bedelen om eten..

Het lijkt nu gelukkig weer iets beter.. Ze wil niet spelen en kokhalst, maar ze is wel redelijk opgewekt vanalles aan het onderzoeken..
Ik heb haar maar op alleen Waltham gezet; dat lijkt nu beter te vallen dan het Z/D-vlees..

Ik kan me jouw gevoel zo goed voorstellen, je hebt al zoveel geprobeerd en steeds valt Koda weer terug.
Op een geheven moment wordt het je teveel......
Ik zou zelf Koda voorlopig alleen op waltham zetten, dat eet ze graag en het is een volledig voer, als het lukt verdeeld over 4 voedingen per dag en dan niet te dik zodat het een niet te zware belasting wordt voor haar maagje. En dan kijken hoe het gaat. Ik zeg dit zo maar op mijn gevoel hoor, ik ben natuurlijk geen dierenarts....
Maar mogelijk komt alles in haar lijfje dan tot rust.
Geef haar een knff van me, en voor jezelf ook een !

Goh, wat vind ik dit erg om te lezen Mariël : voor jou en voor Koda!
Ik dacht dat ze het juist beter deed....
En hoe slechter jij je voelt ,des te slechter dat zij zich voelt, want zij voelt jou ook aan (ook jouw onrust) en vice-versa natuurlijk!
Ik denk dat alleen jij de beslissing kan maken wat voor Koda een fretwaardig bestaan is, want jij bent haar baasje en kent haar het beste.
Probeer een beetje tot rust te komen Mariël en probeer positief te blijven, hoe moeilijk dat ook is onder de omstandigheden.
En als ze het beter doet op alleen de Waltham ,dan zou ik haar dat ook gewoon alleen maar geven.

Verschrikkelijk dit...als ze zo van slag is door een pietsie ferretlax, kan ik me voorstellen dat je het even niet ziet zitten. Als ik zo uit je verhalen heb gelezen, zijn jullie vooral heel lang al bezig om te ontdekken waar Koda het wel goed op doet en waarbij ze zich happy voelt. Ik zou je nu dus willen aanraden nog even diep adem te halen....tot 100 te tellen met een smile op je gezicht en er vanuit gaan dat dit echt vanwege de laxpasta is gekomen. Je zat net op de goede weg!! Nageltjes knippen in het vervolg met wat waltham doen, daar weet je tenminste van dat ze er niet echt slecht van wordt en zeker zo'n klein beetje voor het knippen.
Laat dit even tot rust komen, voordat je onomkeerbare beslissingen gaat nemen.
Ik lees een duidelijke aanleiding voor deze dip. Als ze zo zo'n terugslag had gekregen zonder zo'n duidelijke link was het in mijn ogen heel anders geweest
Koppie op....je schrijft net dat het vandaag al ietsje beter gaat.

@ Esther: Ik ben het zeker met je eens dat ik moet proberen positief te blijven, maar waar wordt positief blijven je kop in het zand steken? Het is ook niet de bedoeling dat ik Koda maar laat lijden omdat ik zo positief ben...

@ Karen: Daar heb je gelijk in! Dat maakt alleen ook dat ik er zo moedeloos van wordt.. Het ging juist zo goed en ik dacht echt "Al moet ik bedelen om de Cerenia en Z/D te betalen, als Koda het hier zo op blijft doen, gaan we ervoor!" en dan krijgt ze weer een terugval, door zoiets kleins..
Maar je hebt gelijk.. Ik heb weer een les geleerd.. geen Laxpasta meer en hopen dat ze weer hersteld..

Ook ik kan je gevoel heel goed voorstellen, maar net wat Karen zegt je was op de goede weg.
Je weet nu dat de Laxpasta verkeerd valt en die gooi je dus nu de deur uit.

*geeft een tissue aan*

Moeilijk hoor, ik snap helemaal je dilemma. En het is ook heel moeilijk om daarin advies te geven, alleen jij kan eigenlijk beslissen wanneer het genoeg is. Die grens is ook heel persoonlijk en er is ook niet te zeggen wat goed en fout zou zijn.

Maar de kans zit erin dat ze toch erg heftig heeft gereageerd op de laxeerpasta dus zelf zou ik het toch nog even een kans geven.

Kijk, we gaan weer de goeie kant op! Goed gezegd allemaal luitjes en ik denk dat we weer een kleine glimlach bij Mariël hebben bezorgd.

Komop, we gaan ervoor! Go Koda, go!!!!

ray schreef:*geeft een tissue aan*

Bedankt Ray

@ Kick: Ja ik kan weer een beetje lachen..

We gaan er nog voor!

Tuurlijk meis!
Het is ook heel moeilijk om te beslissen wanneer los te moeten laten....

Ik heb met mijn allerliefste vriendje Baldur ook erg lang getwijfeld. Het was ook een jong kereltje en erg wisselvallig. Steeds als ik het gevoel had dat het niet eerlijk was om hem zo down te zien, was het net alsof hij mijn gedachte las en was hij er weer....lekker actief spelen met Jillz, minder misselijk en betere ontlasting. Dan kreeg ik weer hoop! Uiteindelijk begon zijn hartje op te geven. Op dat moment was het voor mij duidelijk....geen twijfels meer. Het was klaar.....

Ik denk dat zolang je nog twijfels hebt Mariël, jullie er nog niet klaar voor zijn. Het klinkt misschien zweverig, maar ik denk dat je zelf heel goed voelt wanneer het genoeg is. Wanneer dat is, is voor iedereen anders.....en wees vooral eerlijk tegen jezelf. Luister naar je hart, hoe moeilijk het ook is om afscheid te nemen van een geliefd vriendinnetje.

Karen schreef:Ik denk dat zolang je nog twijfels hebt Mariël, jullie er nog niet klaar voor zijn.

Daar ben ik het helemaal mee eens!

Daar sluit ik me dus ook helemaal bij aan!
En je zei zelf ook al dat je erg goed bent in het bedenken van doemscenario's, dus wellicht bereid jij je alvast op het aller ergste voor, terwijl het mss allemaal wel los zal lopen
Positief denken meid!
Dat is de instelling, en als je je down voelt, stuur een pb of zet hier een bericht neer, en we beuren jou wel weer op hoor!

Zoals ik jou begreep, en ook als ik alles teruglees ,zie ik een stijgende /beterende lijn in de gezondheid/welbevinden van Koda!
Maar uiteindelijk zie alleen jij dat het beste want jij bent haar baasje.....

Koda066 schreef:@ Kick: Ja ik kan weer een beetje lachen..

We gaan er nog voor!

Karen schreef: Ik denk dat zolang je nog twijfels hebt Mariël, jullie er nog niet klaar voor zijn. Het klinkt misschien zweverig, maar ik denk dat je zelf heel goed voelt wanneer het genoeg is. Wanneer dat is, is voor iedereen anders.....en wees vooral eerlijk tegen jezelf. Luister naar je hart, hoe moeilijk het ook is om afscheid te nemen van een geliefd vriendinnetje.

Fijn om te horen dat er meer mensen zijn die er zo over denken..
En dat is ook waarom ik nu zo worstel; het voelt niet goed, het lijkt niet juist..

Ik heb inmiddels 4 hamsters en 15 ratten gehad (niet allemaal tegelijk ) en vele daarvan heb ik moeten laten inslapen.. Keer op keer, hoe verschrikkelijk moeilijk het ook was, heb ik dat gedaan omdat ik wist dat het goed was..
Bij 2 ratjes had ik zelfs het gevoel dat zij zelf nog niet wilden gaan, maar ik wist dat ze binnen zééér korte termijn afschuwelijk veel pijn zouden hebben, waar ik dan niets aan zou kunnen doen. Tegen deze 2 ratjes heb ik zelfs gezegd: "Ik stuur je weg.. Uit liefde.." (Wie klinkt hier nu zweverig? )
Ik vind dat ook liefde..

En als het Koda d'r tijd is om te gaan, dan laat ik haar ook gaan. Hoe verschrikkelijk ik dat ook zou vinden.
Ik had inmiddels een fort om mijn hart gebouwd en ik was bang dat ik geen band meer kon krijgen met iets of iemand, maar Koda wandelde, meteen toen ik haar zag, zo het fort binnen.. En dat maakt het natuurlijk niet makkelijker..

Steeds meer mensen in mijn omgeving (geen frettenliefhebbers) zeggen dat ik egoïstisch ben en dat het zielig is voor Koda, dat ik zo door blijf gaan.. En daardoor ga ik enorm aan mezelf twijfelen..
Een paar keer was het Hanneke die zei dat er nog hoop was en dat ik nog even door moest zetten..
Maar toen Hanneke vorige week vroeg of ik Koda niet wilde laten inslapen, omdat zij de hoop ook was verloren, begon ik nog meer aan mezelf te twijfelen..

Maar het voelt nog NIET goed.. Het voelt zelfs alsof Koda het me kwalijk zou nemen als ik haar nu zou laten inslapen, omdat ze nog niet klaar is om te gaan..

Ik denk dat het laatste wat je zegt ook is wat Karen bedoeld; het is gewoon dus nog niet zo ver.

En wat anderen zeggen, tja, dat kun je ook over ons (frettenliefhebbers) zeggen. Ik bedoel, een ander weet het altijd beter. En wanneer is het de juiste tijd voor een dergelijke moeilijke beslissing? Wie weet nou écht of je op tijd, te laat of te vroeg was?
Feit is dat je op een gegeven moment die ene beslissing neemt en er daarna mee moet leren leven. Dus daarom is belangrijk dat je zelf op dat moment er achter staat en niet twijfelt. Dan weet je dat het goed is....

En je klinkt niet zweverig hoor. Ik vind je dapper en ik vind dat je er goed mee omgaat dus kop op!

Afijn, je gaat nu weer gewoon knokken en wij ook (!) voor Koda

Zolang je zelf die twijfels hebt, moet je het ook beslist niet doen. Het is uiteindelijk een heel definitieve beslissing en daar moet je, hoe moeilijk het uiteindelijk ook zal zijn, voor de volle 100% achter staan.
En uiteindelijk zul je weten wanneer het tijd is om haar te laten gaan en zo te horen is dat nog lang niet zo op dit moment.

Ik sluit me helemaal bij Kick en Marjan aan!

Mensen die het beter weten heb je altijd, maar dat zijn vaak niet echt dierenliefhebbers (dat is tenminste mijn ervaring)
Alleen jij weet wanneer het tijd is, en zolang je twijfelt zou ik het ook niet doen.

Voor de rest sluit ik me aan bij mijn voorgangers.

Hoe gaat het met Koda inmiddels?