Ik heb net gehoord dat het goed met haar gaat, maar de schrik zit er goed in.
Wat is er gebeurd : donderdagochtend stond ik onder de douche en hoorde ik Bieb kokhalzen. Op onderzoek uit en ik vond haar in de lade onder het bed, met een stukje plastic draad lijkend op krimpkous dat ze gebruiken voor electriciteitsdraden. Ze had er duidelijk van gegeten en op gekouwd. Ben en ik konden maar niet bedenken wat het nou precies voor draad was en waar ze het vandaan gehaald zou kunnen hebben. En waarom ze het op zou moeten eten
Ze had niet gebraakt maar ik heb haar meteen (veel!) laxeerpasta gegeven. De rest van de dag goed in de gaten gehouden, het ging goed alleen in de avond was ze wat stilletjes en wilde ze niet spelen.
Vrijdagochtend zat ze lekker van haar brokjes te eten en kreeg ze later nog een waltham papje vanwege haar verjaardag.
Ze leek in orde. Vrijdag rond 18.00 uur begon ze te braken, alles zat er onder. Ze was duidelijk erg misselijk.
En ik was volledig in paniek
vrijdagavond, weekend, Hanneke niet te bereiken, wat nu?Helen gebeld, die vertelde laatst dat er in Ouddorp een DA bij gekomen met fretten ervaring. Daar heen gebeld, maar deze DA is op vakantie. Toen Jacob Nijhuis gebeld, die was nog in de praktijk maar in zijn hand gebeten door een kat en ging zelf naar het ziekenhuis. Karen een app gestuurd en die gaf mij een tip (de gouden tip!) hoe ik Hanneke heel misschien nog kon bereiken. Zij zei ook dat ik Chaimel kon bellen of zij een spoedarts wist. Chaimel kwam meteen in actie, greep haar hele voorraad medicijnen en sprong in de auto
Terwijl zij onderweg was belde Hanneke mij. Alles verteld en instructies die zij gaf uitgevoerd, maar uiteindelijk zei Hanneke dat we maar moesten komen. En zo gebeurde het dat wij om half 10 bij Hanneke aankwamen. BiBi is uiteraard uitgebreid onderzocht en er is een foto van haar buik gemaakt (Chaimel en ik waren de assistentes). Er bleek iets in haar darmen te zitten, maar het voelde zacht aan en Hanneke dacht dat het met een grote dosis laxeermiddel wel eruit zou moeten kunnen komen. Bieb kreeg vocht, anti biotica en middelen tegen de misselijkheid en toen moest dat laxeermiddel nog. Maar BiBi wilde/kon niet goed slikken, waarschijnlijk omdat ze nog duf was van de narcose. Toen heeft Hanneke een maagsonde erin gezet, Chaimel hield Bieb vast en ik heb het laxeermiddel erin gespoten. Was echt prima teamwork overigens 
Hanneke wilde BiBi wel daar houden want als het laxeermiddel niet zou werken dan zou ze alsnog open moeten.
Maar nu het goede nieuws! Het gaat goed met BiBi, ze heeft zwarte stukjes uitgepoept, is alert en actief
Hanneke mailde dit vanmorgen vroeg en ging nog even slapen, dus ik zal straks wel horen wanneer ik haar mag halen.
Ik ben ongelofelijk opgelucht en blij met deze goede afloop! Ik zag alweer allerlei doemscenario's voorbij komen.
Afijn, ik ben door de schrik weer 10 jaar ouder
En het is ons overigens nog steeds een groot raadsel waar ze het stukje draad vandaan heeft, wij heben dit helemaal niet huis zover wij weten.
Als ik ooit weer een fret neem na BiBi dan wil ik er een zonder tandjes
Geen sloopdoos meer!!
En mensen, wat mogen we ons toch gelukkig prijzen met zo'n geweldige frettenarts als Hanneke!!
Ze is gewoon een topwijf!
Karen, Helen en Chaimel wil ik hierbij ook super bedanken voor hun hulp en toewijding!
Meiden, jullie zijn geweldig
Gelukkig is het goed afgelopen (dankzij de frettenvrienden) en de snelle hulp van Hanneke. Fijn dat ze weer thuis is 
