Max doet wel eens kleine hapjes, helemaal wanneer ik mijn sokken aan doe en ik met mijn tenen zijn buikje kietel maar het gaat altijd zachtjes bij hem, mijn lieve ventje.
Donna is een ander verhaal, die mag ook niet mee de badkamer in want dan sta ik alleen maar te hinken en te huppelen want die bijt wel stevig.
Soms wanneer ik met blote voeten of sokken aan tafel zit en ik voel een fret bij mijn tenen, dan begin ik altijd hun vachtje te kriebelen met mijn tenen. negen van de tien keer is het Max en dan is er niets aan de hand.
Maar laatst was ik weer aan het kroelen met mijn tenen in een vachtje en ik zeg zonder te kijken "he Maxiepaxie", zegt Kick "Max loopt hier hoor" en toen kon ik nog net op tijd mijn tenen weg trekken.
