
Baal ontiegelijk, weer een fret met dit probleem.
Gelukkig is het te behandelen maar mijn arme poppetje moet toch pijn hebben.
Ze was zo gespannen dat Hanneke haar nauwelijks kon onderzoeken en Jeffrey moest assisteren bij de inenting omdat ze niet in haar nekvel te pakken is.
Niet leuk.
Maar goed, we gaan weer aan de medicijnen en de brokkenbrei.
Ze mag wel brokjes eten maar niet al te vaak omdat rust voor haar kaak nu beter is.
Over 4 weken terug.
Ze ligt nu, na de eerste ronde medicijnen, lekker binnen in de bench te slapen.