Bij Lana is dat een ander verhaal, zij heeft een lange vacht en is ook een helicobacter patientje dus in deze periode krijgt zij al voordat de rui begint preventief eenmaal per week wat antihaarbalpasta. Bij haar is vorig jaar ook al een haarbal uit haar maag verwijderd dus ben ik extra alert.
Wanneer zij echt daadwerkelijk begint met verharen dan help ik haar daarbij door de losse vacht te plukken. Ik doe dat door haar op mij onderarm te laten hangen en dan voorzichtig met snelle bewegingen haar vacht te plukken. Ik zeg bewust voorzichtig omdat het uiteraard niet de bedoeling is met kracht aan de vacht te lopen trekken. De haren moeten wel met een zachte beweging loslaten want anders doe je de fret pijn en dat is niet de bedoeling.
Ik controleer bij haar ook eerst of de vacht los genoeg zit door met duim en wijsvnger zonder kracht wat haren los te "trekken" en wanneer dit zonder moeite lukt dan is het tijd om haar met gevoel te plukken.
Echt leuk vind ze het niet, met name omdat ik haar natuurlijk even een tijdje vast moet pakken en het zal toch raar aanvoelen. Daarom doe ik dat ook meestal met tussenposen, heeft ze er genoeg van dan de volgende dag gewoon weer.
Nu ben ik nieuwsgierig hoe jullie hiermee omgaan, laat je de rui gewoon komen en gaan of help je je fret hierbij en waarom? Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
